Tukan

Będąc w ogrodzie zoologicznym jednym z najbardziej rzucających się w oczy gatunkiem ptaków są właśnie tukany. To, co je odróżnia od innych ptaków to masywny dziób. Coraz więcej ogrodów zoologicznych na całym świecie ma wiele atrakcji dla odwiedzających. Możemy takiego tukana pokarmić z ręki. 

Ramphastos tucanus: White-throated Toucan/Red-billed Toucan at the en:Houston Zoo

Można być zaskoczonym, z jaką precyzją tukan sięga po kawałki owoców z naszej dłoni i jak to robi delikatnie tym ogromnym dziobem. Tak naprawdę dziób tukana jest lekki dzięki specjalnej jego konstrukcji wzmocnionej wewnętrznym rusztowaniem w kształcie plastra miodu. Przyroda sama rozwiązuje wiele technicznych i konstrukcyjnych zagadek, co ludzie skrupulatnie wykorzystują w różnych budowach i konstrukcjach. W dziobie tukana znajduje się długi i wąski pędzelkowaty język. To on łapie zawartość dzioba i przesuwa go głębiej do układu pokarmowego. 

Dziób pomaga w zrywaniu owoców i polowaniu na małe zwierzęta. Tukan potrafi walić dziobem jak młotem. Tukany można odróżniać po kolorze dzioba. I tak są tęczodziobe o kolorze dzioba niczym tęcza. Tukany południowoamerykańskie tak zwane miękkojady z pięknym dziobem o żółtym kolorze. W tym przypadku omawiany jest tukan czerwonodzioby jego głowa ma niebieskie zabarwienie, które sięga aż do czerwonego dzioba.

Zamieszkuje Amerykę od południowego Meksyku po Paragwaj i północną Argentynę. Długość ciała od 30 do 60 cm. Język ma 150 mm długości. Tukan ma palec zewnętrzny, długi ogon i krótkie zaokrąglone skrzydła. Niekiedy samiec jest większy od samicy. Samica ma nieco mniejszy dziób. Żywią się mieszanym pokarmem roślinnym i zwierzęcym. Żyją do 10 lat. Inkubacja trwa 19 dni. Młode opuszczają gniazdo po 50 dniach. Co jest ciekawe pokarm podrzucają w górę i łapią go dziobem w locie. Wodę piją z zagłębień kory i liści.

Nie wykuwają dziupli, ale jeśli takie znajdą potrafią je powiększyć. Stosuje się duże budki lęgowe. Należy obserwować zachowanie samca szczególnie w porze karmienia i powstrzymać jego agresywne zachowanie. Jaja wysiadują oboje rodzice. Samica znosi od 2 do 4 jaj. Dziób osiąga rozmiary ostateczne dopiero po kilku miesiącach życia. U tukanów czerwonodziobych poza piersią i jasnym kuprem upierzenie jest błyszcząco czarne. Tukany śpią z zadartym do góry ogonem.

Gatunek ten ma status narażonego na wyginięcie w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Tukanom podajemy dojrzałe owoce i mieszanki stosowane w żywieniu miękkojadów. Dodatkowo podaje się larwy mącznika, szarańczaki oraz małe myszy. Wymagają dużych i mocnych wolier. Trzymane są osobno gdyż mniejsze ptaki mogą paść ich ofiarą. Muszą mieć ciepło. W zimnych pomieszczeniach mają kłopoty z układem oddechowym. Więcej na portalu zoologicznym.

Piotr

Bażant

O bażantach przeciętny człowiek ma niewiele wiadomości i ten piękny ozdobny ptak kojarzy się raczej z menu wykwintnej kuchni, gdzie podawano na stół bażanta. Jest to ptak tak samo jak paw z rodziny kurowatych. Wśród bażantów występuje 40 odmian. Niektóre to bażant zwyczajny, bażant szlachetny, bażant łowny, bażant kolchijski, bażant, bażant pospolity, bażant obrożny, bażant właściwy. To z bażanta kolchijskiego, kaukaskiego nazywanego zwyczajnym, mogolskiego i obroźnego wywodzi się dobrze znany bażant łowny w wyniku wielu krzyżówek.

 

Aufnahmeort: Nordrhein-Westfalen (Ostwestfalen Lippe)

 

Bażant nie pochodzi z Europy. To ptak azjatycki zamieszkujący Kaukaz i Zakaukazie oraz pas od Iranu po Mandżurię, Chiny i północną część Półwyspu Indochińskiego. Jako, że to ptak piękny i smaczny pojawił się w całej Europie i w wielu miejscach na świecie w Ameryce, Japonii czy też Nowej Zelandii. Jest to jedyny kurak, który sztucznie odchowywany adaptuje się bez problemów do środowiska naturalnego i różnego klimatu. Bażanty same nie emigrują i za introdukcję odpowiada człowiek, który uważał bażanty za bardzo wartościowe ptaki i zasiedlał je na coraz to kolejnych terenach.

Zaraz po głuszcu bażant jest największym polnym grzebiącym ptakiem Europy. Posiada silne nogi ułatwiające grzebanie w ziemi. Posiada ostrogi i stopy zakończone trzema palcami. Pazury są tępo zakończone. Dziób silny koniec górnej szczęki zachodzi nieco na dolną. Dzięki temu łatwo są chwytane larwy i inne szkodniki. Samce są większe i mają ostro zakończony długi ogon. Kogut ma głowę ciemną i jest jaskrawo upierzony. Wystraszony podrywa się i wydaje głośny dźwięk khok, khok a kura cicho jedynie pogwizduje. Polowania na kurę są zabronione przez cały rok.

Młody bażant ma pazury o długości dochodzącej do 10 mm. Pazury starego bażanta dochodzą do 18 mm. Ostroga u młodego bażanta jest mała i ruchoma w przeciwieństwie do starego, którego ostroga jest długa i nieruchoma z ostrym zakończeniem. Na ostrodze od drugiego roku życia pojawiają się zrogowacenia w formie pierścieni. Jeden pierścień to jeden rok. Bażant nie jest wymagający wybiera raczej lasy mieszane z wodą. Są to rzeki, stawy i mokradła z gęstymi krzakami.

Bażanty są podobnej wielkości jak pospolita kura domowa. Lubi życie stadne i jest towarzyski i ciekawski. Długość ciała wynosi ok. 68-80 cm, kogut 85-95 cm z ogonem. Rozpiętość skrzydeł 68-85 cm. Waga samca wynosi 1,5 kg a samicy 1kg. Wystraszony kogut zwykle po krótkim locie zaszywa się w gęstwinach.

Zimą wybiera siedliska bogatsze w kryjówki i chroniące przed wiatrem. Duże stada bażantów spotykane są w dolinach rzek. Mogą też przebywać blisko zabudowań ludzkich tępiąc szkodniki. Koguty mają parę partnerek i toczą bezkrwawe walki. Gniazdo to zazwyczaj dołek w ziemi wyścielony skąpo puchem i trawą w okolicy gęstych krzewów. Kura znosi jaja oliwkowoszare raz w roku 10-12 sztuk. Jeśli gniazdo zostanie zniszczone zrobi to ponownie nawet trzy razy. W wolierach kura znosi 60 jaj. Jaja wysiaduje samica przez 24-28 dni. Młode odlatują po 12x dniach, ale kura opiekuje się nimi jeszcze przez 2 miesiące. Więcej na portalu zoologicznym e-petshop.

Czarek